"We are the Millers"

Δεν ήταν ούτε καν καλή στο στριπτιζ η Jennifer Anniston. Που εγώ την αγαπώ, αλλά η γυναίκα, αν και θεά, είναι πια για ρόλους μάνας. Απ΄όλη την ταινία άξιζαν οι τίτλοι τέλους γιατί είχε πολύ πλάκα ο τρόπος που γινόταν το γύρισμα. Ήθελα να την δω και στο σινεμά και ευτυχώς με φώτισε ο θεός γιατί θα πήγαιναν τζάμπα τα λεφτάκια.

Λοιπόν, χαλαρή αμερικάνικη οικογενειακή περιπετειούλα.
Αυτός είναι ένας μικροεγκληματίας. Για να καταφέρει λοιπόν να πραγματοποιήσει ένα λαθρεμπόριο που του έχει ανατεθεί, πρέπει να βρει το σωστό καμουφλάζ. Και αυτό το καμουφλάζ είναι η οικογένεια... Θα το παίξει λοιπόν, οικογενειάρχης και θα βρει μια σύζυγο και δύο παιδιά για να ταξιδέψει ανενόχλητος στο RV (πόσο θα θελα να είχα ένα, από πολλές ταινίες μου έχει δημιουργηθεί η επιθυμία να αποκτήσω ένα).

Και τα καταφέρνουν και στο τέλος φέρονται σαν οικογένεια, και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς με πυρετό και πονόλαιμο. (Επικαιρότητα)

Αυτά.