Επεισόδιο 5- Σε υπηρεσία στη Σουηδία

Ρε παιδί μου, τους αγαπάω ώρες ώρες αυτούς τους ανθρώπους! Είναι υπέροχοι και είναι άνθρωποι. Και όταν δουν κάποιον με μούρη σαν βρεγμένου σκύλου να μην ξέρει σε ποια σειρά να σταθεί για να εξυπηρετηθεί  και έχει πάρει το νούμερο του και περιμένει στο λάθος σημείο, εδώ έρχεται η φανταστική τους αντίδραση.

Για να γίνω πιο συγκεκριμένη, θα πρέπει να πω πως πήγα να γραφτώ για τα μαθήματα γλώσσας, τα δωρεάν μαθήματα γλώσσας που προσφέρουν. Και βρήκα το κτίριο, και μετά δεν ήξερα που να απευθυνθώ. Οπότε πήγα στον τέταρτο όροφο και πήρα ένα χαρτάκι που όπως μετέφρασα σήμαινε, σειρά εξυπηρέτησης, μία από τις τρεις σειρές που υπήρχαν. Και ήρθε η σειρά μου ταχύτατα. Γιατί η αναμονή είναι κάτι που ζεις αλλού, όχι στις υπηρεσίες. Και φτάνω μπροστά από μία κυρία που από την όψη της θα λέγαμε στην Ελλάδα ότι είναι ξινή και ωχ εγώ στην περίεργη έπεσα και τέτοια.

Και έτσι, τσουπ, φτάνω εκεί και η κυρία με ευγένεια και χαμόγελο, στα Αγγλικά και όχι στη γλώσσα της με ακούει να της λέω πως θέλω να μάθω σουηδικά και να γραφτώ για τα μαθήματα. Και της είπα σαν βρεγμένος σκύλος πως δεν ξέρω που να απευθυνθώ και αν στέκομαι στη σωστή ουρά. Και ενώ στην Ελλάδα θα με έστελναν με ύφος στη σωστή σειρά χωρίς να είναι ιδιαίτερα ευγενικοί ή χαρούμενοι με το λάθος μου αλλά ούτε και συγκεκριμένοι.

Η κυρία όμως, μου χαμογέλασε, μου είπε ότι δεν είμαι στη σωστή σειρά αλλά μπορεί να με βοηθήσει. Έτσι έκανε αυτή την αίτηση για μένα, με βοήθησε να βάλω τα στοιχεία, μου έδωσε φυλλάδια ενημερωτικά, μου πρότεινε εναλλακτικές και στο τέλος με ρώτησε αν μου αρέσει η χώρα τους και μου είπε πως έχει πάει στην Ελλάδα και της αρέσει πολύ.

Και εγώ τελείωσα τη δουλειά μου από το λάθος σημείο, χωρίς να ξέρω τη γλώσσα, μέσα σε 10 λεπτά. Και με χαμόγελα!

Τι άλλο να πεις για αυτούς τους ανθρώπους? Υπέροχοι στην πλειονότητά τους.