Πρωινό παραλήρημα

Εχθές ήταν Κυριακή και ξύπνησα νωρίς. Όχι για να ψηφίσω, αφού δεν είμαι στην Ελλάδα- ναι πάλι εκλογές είχαμε. Δεν είχα κάτι να κάνω, έτσι απλά ξύπνησα. Σήμερα είναι Δευτέρα και ξύπνησα νωρίς. Έχω να πάω στη σχολή. Και σκέφτηκα. Τι ηλίθια που είμαι και ξύπνησα και εχθές νωρίς. Βάζω στοίχημα βέβαια πως η βλακεία είναι ανίατη και πως δε θα μου περάσει μέχρι την επόμενη Κυριακή. Πάλι νωρίς θα ξυπνήσω!

Και έχω επίσης να σας πω πως η τσάντα μου είναι βαριά και πως θέλω τουλάχιστον σχολικό λεωφορείο να με πάει σχολείο σαν όλα τα παιδάκια. Επιπρόσθετα θέλω να πω, πως αν δεν γίνεται να με πάει σχολικό, θα ήθελα να μην πάω καθόλου. Όχι. Γενικά θα ήθελα να μην πάω καθόλου. Ναι, αυτό είναι. Δε θέλω. Είναι ωραία και ζεστά στο σπίτι. 

Και τώρα που είμαι ήδη έξω και το όνειρο τελείωσε, η επόμενη ευχή είναι να έχει θέση το τραμ να κάτσω! Δεν μπορώ να στέκομαι φορτωμένη σαν το γαιδούρι! 

Ναι δεν έχει θέση. Πάλι σαρδέλα η Μαριλένα. Καλή εβδομάδα. Γκρρρρρρ