Γυναίκα
Αχ, είναι πολύ δύσκολο να είσαι γυναίκα. Πολύ απαιτητικό. Δεν ξέρω για παλιότερα, αλλά σίγουρα στις μέρες μας είναι από τα πιο δύσκολα.
Μία γυναίκα πρέπει να είναι όσο έξυπνη χρειάζεται, να μιλάει λίγο και όταν μιλάει να ξέρει τι λέει και πως το λέει. Σας ακούγεται εύκολο? Δε νομίζω. Ακούστε και τη συνέχεια.
Μια γυναίκα πρέπει να είναι πάντα έτοιμη για όλα, να είναι πάντα στην τρίχα (χωρίς τρίχα), πάντα καθαρή, αρωματισμένη, θηλυκά ντυμένη, βαμμένη (δε μιλάμε για τσίρκο), απαλή, καλοχτενισμένη, χαμογελαστή και ευχάριστη.
Όλα αυτά είναι λογικές απαιτήσεις των καιρών μας και τις κατανοώ πλήρως και αυτός είναι και ο στόχος ο δικός μου και φαντάζομαι και άλλων γυναικών. Παρόλα ταύτα, δεν είναι εύκολο να είσαι έτσι ανά πάσα ώρα και λεπτό. Και φυσικά δεν είναι εύκολο να κρίνεσαι από αυτό. Να κρίνεσαι γενικότερα για την εμφάνιση σου. Για την εικόνα σου. Ναι και οι άντρες κρίνονται αλλά όχι στον ίδιο βαθμό. Φυσικά δεν υπάρχει σύγκριση.
Και όλα αυτά είναι θέμα εμφάνισης. Τώρα για τη συμπεριφορά είναι άλλο καπέλο. Είναι τόσο δύσκολο. Διότι όλοι οι άντρες θέλουν μία έξυπνη γυναίκα δίπλα τους την οποία στην πορεία, επειδή θα εκφέρει άποψη και θα διαφωνεί ή δε θα εγκρίνει τα πάντα, για ένα περίεργο λόγο δεν θα μπορούν να τη διαχειριστούν. Και φυσικά ότι τους τραβάει στην αρχή, τους δυσκολεύει στην πορεία. Οπότε πρέπει να αναπτύξεις ειδικές τεχνικές προσέγγισης και διατήρησης των αρσενικών γύρω σου αν θες να λέγεσαι σωστή γυναίκα. Πρέπει να ανάγεις σε τέχνη τον τρόπο που μιλάς, που τρως, που ντύνεσαι, που κινείσαι για να είσαι σωστή.
Ε δεν είναι όλα αυτά πολύ δύσκολα? Μα πάρα πολύ δύσκολα?
Εντάξει, άνθρωποι είναι και οι γυναίκες. Σκεφτείτε το. Δεν είμαι φεμινίστρια. Να το υπενθυμίσω.
Και μία τελευταία παρατήρηση ----------> Δεν είναι όλα τα θηλυκά γυναίκες... Γι αυτό είναι πολύ δύσκολο να είσαι γυναίκα!
Μία γυναίκα πρέπει να είναι όσο έξυπνη χρειάζεται, να μιλάει λίγο και όταν μιλάει να ξέρει τι λέει και πως το λέει. Σας ακούγεται εύκολο? Δε νομίζω. Ακούστε και τη συνέχεια.
Μια γυναίκα πρέπει να είναι πάντα έτοιμη για όλα, να είναι πάντα στην τρίχα (χωρίς τρίχα), πάντα καθαρή, αρωματισμένη, θηλυκά ντυμένη, βαμμένη (δε μιλάμε για τσίρκο), απαλή, καλοχτενισμένη, χαμογελαστή και ευχάριστη.
Όλα αυτά είναι λογικές απαιτήσεις των καιρών μας και τις κατανοώ πλήρως και αυτός είναι και ο στόχος ο δικός μου και φαντάζομαι και άλλων γυναικών. Παρόλα ταύτα, δεν είναι εύκολο να είσαι έτσι ανά πάσα ώρα και λεπτό. Και φυσικά δεν είναι εύκολο να κρίνεσαι από αυτό. Να κρίνεσαι γενικότερα για την εμφάνιση σου. Για την εικόνα σου. Ναι και οι άντρες κρίνονται αλλά όχι στον ίδιο βαθμό. Φυσικά δεν υπάρχει σύγκριση.
Και όλα αυτά είναι θέμα εμφάνισης. Τώρα για τη συμπεριφορά είναι άλλο καπέλο. Είναι τόσο δύσκολο. Διότι όλοι οι άντρες θέλουν μία έξυπνη γυναίκα δίπλα τους την οποία στην πορεία, επειδή θα εκφέρει άποψη και θα διαφωνεί ή δε θα εγκρίνει τα πάντα, για ένα περίεργο λόγο δεν θα μπορούν να τη διαχειριστούν. Και φυσικά ότι τους τραβάει στην αρχή, τους δυσκολεύει στην πορεία. Οπότε πρέπει να αναπτύξεις ειδικές τεχνικές προσέγγισης και διατήρησης των αρσενικών γύρω σου αν θες να λέγεσαι σωστή γυναίκα. Πρέπει να ανάγεις σε τέχνη τον τρόπο που μιλάς, που τρως, που ντύνεσαι, που κινείσαι για να είσαι σωστή.
Ε δεν είναι όλα αυτά πολύ δύσκολα? Μα πάρα πολύ δύσκολα?
Εντάξει, άνθρωποι είναι και οι γυναίκες. Σκεφτείτε το. Δεν είμαι φεμινίστρια. Να το υπενθυμίσω.
Και μία τελευταία παρατήρηση ----------> Δεν είναι όλα τα θηλυκά γυναίκες... Γι αυτό είναι πολύ δύσκολο να είσαι γυναίκα!
να είναι πιστή...απλά...άντε, και να μην βαριέται εύκολα και συνέχεια...
ReplyDeleteΣυμφωνώ και στεναχωριέμαι συνάμα καθότι εγώ για παράδειγμα βαριέμαι εύκολα και συνέχεια, για το πιστή δεν σχολιάζω! :)
ReplyDelete...καλύτερα να βαριέσαι παρά να είσαι άπιστη πάντως...είναι τραγικό σε τι επίπεδο μπορεί να φτάσει η προδοσία...κι εκεί που λες ότι τα έχεις δει όλα, τσουπ! Πάρε να'χεις...όσο για σένα, κάποια στιγμή θα βαρεθείς να...βαριέσαι...
ReplyDeleteΤην προδοσία την καταλαβαίνει και την μεταφράζει ο καθένας όπως ακριβώς θέλει. Τη βαρεμάρα την αντιλαμβάνονται όλοι με τον ίδιο τρόπο. Οπότε απλά ελπίζω να βαρεθώ να βαριέμαι αν και δεν το βλέπω τώρα στα κοντά.
ReplyDelete...δεν υπάρχει διαφορετική αντιληψη της προδοσίας μικρή μου...μπορείς να την στολίσεις όπως θες, να δικαιολογήσεις ότι θες για να αισθανθείς καλύτερα, αλλά στο τέλος της μέρας, η προδοσία είναι εκεί. Όλοι μας την βιώνουμε με τον ίδιο τρόπο. Αυτό που αλλάζει είναι το μέγεθος. Απλά εκεί που λες ότι "τα είδα όλα", ο Θεός έχει τον τρόπο να σου θυμίζει ότι το "όλα" ανήκει δικαιωματικά και μόνο σε αυτόν...όσο για την βαρεμάρα σου...απλά λείπει το ερέθισμα. Συμβαίνει. Θα έρθει μόνο του. Προς το παρόν, have fun. Τα χρόνια χάνονται γρήγορα. Trust me...
ReplyDelete