Φρέσκα σημερινά παλιά νέα
Αν κάποιοι κάνουν δουλειά τις δύσκολες αυτές μέρες που ζούμε είναι τα γυμναστήρια. Είναι γεμάτα. Είναι και οι προσφορές βέβαια ένας λόγος. Εντάξει δεν είναι σαν τον πολύ παλιό καιρό (προ power plate και pilates εποχή). Ο κόσμος όμως έχει τελικά την ανάγκη να κάνει πράγματα για τον εαυτό του. Τώρα που δεν μπορούμε να πιαστούμε από πουθενά, πιανόμαστε από τα μαλλιά μας, από πάνω μας γενικότερα. Και κάνουμε ό,τι μπορούμε για να επιβιώσουμε και να κερδίσουμε χρόνο για τον εαυτό μας.
Τη διάθεση δε ξέρω που πουλάνε. Μάλλον έχει πιάσει ακρίβεια και σε τέτοια αγαθά οπότε δεν πολυκυκλοφορεί γιατί καιρό έχω να την πετύχω.
Επίσης θέλω να πω πως προσπαθώ από το πρωί να καταλάβω γιατί έχει τόση κίνηση στο δρόμο μας αφού είναι Δευτέρα και όχι Τετάρτη που έχουμε λαϊκή συνήθως. Απάντησα μόνη μου την ερώτηση αυτή, αλλά μου πήρε πολλή ώρα. Είναι αύριο του Αγίου Αντωνίου, μεγάλη η χάρη του, και τα γενέθλια της ανιψιάς μου, να την χαίρομαι, και είναι ο πολιούχος άγιος του Περιστερίου και έχουμε πανηγύρι. Και θυμήθηκα που πηγαίναμε μικρά και λύσσα να ψωνίσουμε τα πάντα... Ωραία χρόνια.
Και έπαθα και αυτό το κοκομπλόκο που λέτε με το πανηγύρι, γιατί λέω τι έγινε, εγώ γύρισα στο σπίτι ξημέρωμα Δευτέρας και βγήκα από αυτό Τετάρτη, κάτι λάθος έγινε.
Αχ έχω και άλλα νέα. Για όσους άκουσαν προχθές ειδήσεις, πυροβόλησαν έναν αστυνομικό κατά τη διάρκεια καταδίωξης ληστών, Έλληνες στην υπηκοότητα και ο αρσενικός, κύριο δεν τον λέω γιατί δεν λέμε κύριους τους πεθαμένους- ναι τον σκότωσαν, είχε όπλο και δε φοβήθηκε να το χρησιμοποιήσει. Και ο εν λόγω αστυνομικός είναι φίλος και κουμπάρος και πατέρας δύο παιδιών και γενικά σοκαριστήκαμε. Και το πόδι στο οποίο πυροβολήθηκε θα γίνει καλά. Ευτυχώς. Αλλά η ψυχολογία είναι πολύ σημαντικό πράγμα. Κρίμα μεγάλο. Ευτυχώς που ήταν τυχερός στην ατυχία του.
Έχω και άλλα νέα αλλά στο μικρό και άδειο μου κεφάλι και στην πληγωμένη μου καρδουλίτσα μοιάζουν πιο σοβαρά και από πανδημία και επειδή όσο και να με αγαπάτε θα με κράξετε, δεν θα τα μοιραστώ μαζί σας. Αλλά είμαι πολύ στεναχωρημένη, να το ξέρετε. Απορώ πως περπατάω και δεν ξεχνάω να βάλω το ένα πόδι μπροστά από το άλλο. Για να καταλάβετε πήγα στο μάθημα και ξέχασα φεύγοντας τα βιβλία μου. Άιντε. Ρεζίλι η τρελή αφηρημένη δασκάλα στο παιδάκι...
Άγιε μου Αντώνη φώτισε μας γιατί δε μας βλέπω καθόλου καλά.
Τη διάθεση δε ξέρω που πουλάνε. Μάλλον έχει πιάσει ακρίβεια και σε τέτοια αγαθά οπότε δεν πολυκυκλοφορεί γιατί καιρό έχω να την πετύχω.
Επίσης θέλω να πω πως προσπαθώ από το πρωί να καταλάβω γιατί έχει τόση κίνηση στο δρόμο μας αφού είναι Δευτέρα και όχι Τετάρτη που έχουμε λαϊκή συνήθως. Απάντησα μόνη μου την ερώτηση αυτή, αλλά μου πήρε πολλή ώρα. Είναι αύριο του Αγίου Αντωνίου, μεγάλη η χάρη του, και τα γενέθλια της ανιψιάς μου, να την χαίρομαι, και είναι ο πολιούχος άγιος του Περιστερίου και έχουμε πανηγύρι. Και θυμήθηκα που πηγαίναμε μικρά και λύσσα να ψωνίσουμε τα πάντα... Ωραία χρόνια.
Και έπαθα και αυτό το κοκομπλόκο που λέτε με το πανηγύρι, γιατί λέω τι έγινε, εγώ γύρισα στο σπίτι ξημέρωμα Δευτέρας και βγήκα από αυτό Τετάρτη, κάτι λάθος έγινε.
Αχ έχω και άλλα νέα. Για όσους άκουσαν προχθές ειδήσεις, πυροβόλησαν έναν αστυνομικό κατά τη διάρκεια καταδίωξης ληστών, Έλληνες στην υπηκοότητα και ο αρσενικός, κύριο δεν τον λέω γιατί δεν λέμε κύριους τους πεθαμένους- ναι τον σκότωσαν, είχε όπλο και δε φοβήθηκε να το χρησιμοποιήσει. Και ο εν λόγω αστυνομικός είναι φίλος και κουμπάρος και πατέρας δύο παιδιών και γενικά σοκαριστήκαμε. Και το πόδι στο οποίο πυροβολήθηκε θα γίνει καλά. Ευτυχώς. Αλλά η ψυχολογία είναι πολύ σημαντικό πράγμα. Κρίμα μεγάλο. Ευτυχώς που ήταν τυχερός στην ατυχία του.
Έχω και άλλα νέα αλλά στο μικρό και άδειο μου κεφάλι και στην πληγωμένη μου καρδουλίτσα μοιάζουν πιο σοβαρά και από πανδημία και επειδή όσο και να με αγαπάτε θα με κράξετε, δεν θα τα μοιραστώ μαζί σας. Αλλά είμαι πολύ στεναχωρημένη, να το ξέρετε. Απορώ πως περπατάω και δεν ξεχνάω να βάλω το ένα πόδι μπροστά από το άλλο. Για να καταλάβετε πήγα στο μάθημα και ξέχασα φεύγοντας τα βιβλία μου. Άιντε. Ρεζίλι η τρελή αφηρημένη δασκάλα στο παιδάκι...
Άγιε μου Αντώνη φώτισε μας γιατί δε μας βλέπω καθόλου καλά.
Comments
Post a Comment