Συναισθηματική δυσλεξία

Εχθές το σκέφτηκα. Έτυχε η στιγμή και μου προέκυψε ο όρος. Θα ζητήσω εκ των προτέρων συγγνώμη από τους φίλους ψυχολόγους που μπαίνω στα χωράφια τους αλλά και εγώ τι να κάνω... 


Ναι. Υπάρχει αυτό. Πώς κάποιοι άνθρωποι με δυσλεξία βάζουν σε λάθος θέση τα γράμματα ... εχθές το βράδυ κατάλαβα πως μερικοί άνθρωποι δεν μπορούν να βάλουν στη σωστή σειρά τα συναισθήματα. Νιώθουν συμπάθεια και έρωτα καθυστερημένα. Νιώθουν πλήξη νωρίς. Νιώθουν σπάνια. Όλα αυτά είναι συμπτώματα συναισθηματικής δυσλεξίας. Τώρα αυτό έχει δύο όψεις... Το θέμα είναι αν τα νιώθουν με τη λάθος σειρά ή τα εκφράζουν με τη λάθος σειρά. Αν πάλι η συναισθηματική δυσλεξία συνοδεύεται και από αλεξιθυμία η κατάσταση δεν είναι ιάσιμη και δεν παίρνει ούτε κουβέντα! 


Εγώ ένα πράγμα ξέρω. Όταν γνωρίζεις κάποιον είτε σου κινεί το ενδιαφέρον, είτε σε αφήνει αδιάφορο. Αν ασχοληθείς μαζί του, υπάρχει λόγος. Αν έχεις ενδιαφέρον για το άτομο αυτό, επιδιώκεις να τον γνωρίσεις και αν ανταποκριθεί στις προσδοκίες σου σημαίνει πως προχωράει το ενδιαφέρον και αναπτύσσονται καινούργια πράγματα. Είτε φιλία, είτε συμπάθεια, είτε έρωτας, είτε ενθουσιασμός... Αν ο έρωτας και ο ενθουσιασμός προχωρήσουν, με τις κοινές εμπειρίες και το πέρασμα του χρόνου καλλιεργούνται και γίνονται βαθύτερα συναισθήματα. Φυσικά υπάρχει και το ενδεχόμενο όλα αυτά να διακοπούν που και πάλι είναι φυσιολογικό και αναμενόμενο. Και ακολουθεί τη λογική και τη συναισθηματική σειρά. Όλα τα υπόλοιπα είναι εκτός πραγματικότητας και όχι μόνο της δικιάς μου. 


Να σας πω, πριν από λίγο καιρό ζήλευα τους ανθρώπους που τα όποια αισθήματά τους ήταν απλώς σκέψεις και που δεν εκφράζονταν, δεν εκδηλώνονταν και άρα δεν πονούσαν. Αυτό που είδα όμως είναι πως όποιος δε πονάει, δε χαίρεται κιόλας. Και είναι ανθρώπινο να νιώθεις. Είναι ευλογημένο. Οπότε ζήτω στους αισθηματίες!!! 


Αυτά! Άντε και βοήθειά μας! Αγαπησιάρηδες όλου του κόσμου ενωθείτε!