Στάσου μύγδαλα
Όλοι ζούμε το δικό μας θρίλερ, συμβαίνει σε όλους κάποια στιγμή στη ζωή τους. Εγώ δεν το έζησα προσωπικά. Θα καταλάβετε τι εννοώ.
Θρίλερ διαδραματίστηκε στο Περιστέρι, όταν για δύο συνεχόμενες βραδιές, ήχοι ανεξήγητοι και απόκοσμοι προβλημάτισαν το τρίπατο της γνωστής οικογένειας.
Το πρώτο βράδυ γύρω στις 3 το ξημέρωμα, ακούστηκε ένας ήχος διαφορετικός από τους άλλους. Δεν ήταν ο αέρας, δεν ήταν τα σκυλιά, ούτε αυτά δε γρύλιζαν. Ο ανήσυχος πατέρας τηλεφώνησε στον πάνω όροφο στη νύφη του, και τη ρώτησε τι κάνουν και τι χτυπάνε τέτοια ώρα? Η ανήσυχη νύφη δεν ήξερε τι να απαντήσει γιατί δεν προκαλούσαν εκείνοι το θόρυβο. Φοβήθηκαν αμέσως για το παιδί τους. Ο γιος ανέβηκε στη σκοτεινή ταράτσα να εντοπίσει τι προκαλούσε τον ήχο αυτό, που έκανε τα πόδια τους να τρέμουν, που ήταν σαν να ανοίγουν οι πύλες τις κολάσεως για να τους καταπιούν. Όμως, τίποτα δεν ακουγόταν από πάνω. Το βράδυ για τους πρωταγωνιστές πέρασε έτσι, χωρίς να κλείσουν τα μάτια τους, με φόβο για το αύριο και με ανατριχίλα σε όλο τους το σώμα.
Την επομένη, ήταν όλοι σιωπηλοί και φοβισμένοι. Σκέφτονταν το παραφυσικό, αλλά κανείς δεν τολμούσε να το ξεστομίσει, λες και αν το έλεγαν θα παγιωνόταν και θα γινόταν η αλήθεια. Έπεισαν τους εαυτούς τους πως ήταν δημιούργημα της φαντασίας τους. Πώς κάτι έγινε που θα εξηγούνταν λογικά.
Το επόμενο βράδυ όμως, λίγο νωρίτερα από το αναμενόμενο, ο θόρυβος επανήλθε. Και ναι. Αυτή τη φορά δεν μπορούσαν να ξεγελάσουν τα αυτιά τους. Το άκουγαν, και για πολλή ώρα. Ανήσυχοι, πατέρας και νύφη αυτή τη φορά ανέβηκαν μαζί στην ταράτσα, να δουν αν το σκυλί είναι καλά, γιατί δε γαβγίζει στο θόρυβο που ακούει, τι το προκαλεί? Τίποτα... Άλλο ένα τρομακτικό βράδυ λάμβανε χώρα και δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα για να το σταματήσουν. Μόνο προσευχή...
Την τρίτη μέρα έτυχε να ανέβω στο σπίτι της νύφης μου, και με ρώτησε αν άκουσα τίποτα να χτυπάει το βράδυ. Και τότε απάντησα πως εγώ έκανα το θόρυβο, προσπαθούσα να σπάσω τα αμύγδαλα που είχε φέρει ο μπαμπάς από την Κρήτη. Και εκεί ήταν που ξέσπασε. Ηρέμησε και θύμωσε ταυτόχρονα. Μου λέει πως ο πατέρας μου είδε το σφυρί στο γραφείο μου, αλλά είπε, σιγά μην έφτιαχνε η Μαριλένα κάτι (έλλειψη εμπιστοσύνης στο φουλ στον πρωτομάστορα Μαριλένα).
Όταν ακούγεται ένας θόρυβος στο σπίτι, δεν περιοριζόμαστε στον έναν όροφο, προχωράμε και στους υπόλοιπους για να λυθεί πιο γρήγορα το μυστήριο. Επίσης, έχουμε εμπιστοσύνη στα μαστορέματα της μικρής Μαριλένας. Τρίτον, όταν σας λέω να μου σπάτε τα αμύγδαλα να το κάνετε γιατί εμένα με πιάνει βράδυ η λιγούρα και να τα αποτελέσματα.
Πόσο γέλασα. Αν δεν είχα ξεσπάσει δηλαδή στα γέλια, θα το συνέχιζα, έτσι για να τους δω σφιχταγκαλιασμένους να τρέμουν βραδιάτικα και φυσικά να τους κεράσω και αμύγδαλα γιατί δεν είμαι γαϊδούρα!!!
Θρίλερ διαδραματίστηκε στο Περιστέρι, όταν για δύο συνεχόμενες βραδιές, ήχοι ανεξήγητοι και απόκοσμοι προβλημάτισαν το τρίπατο της γνωστής οικογένειας.
Το πρώτο βράδυ γύρω στις 3 το ξημέρωμα, ακούστηκε ένας ήχος διαφορετικός από τους άλλους. Δεν ήταν ο αέρας, δεν ήταν τα σκυλιά, ούτε αυτά δε γρύλιζαν. Ο ανήσυχος πατέρας τηλεφώνησε στον πάνω όροφο στη νύφη του, και τη ρώτησε τι κάνουν και τι χτυπάνε τέτοια ώρα? Η ανήσυχη νύφη δεν ήξερε τι να απαντήσει γιατί δεν προκαλούσαν εκείνοι το θόρυβο. Φοβήθηκαν αμέσως για το παιδί τους. Ο γιος ανέβηκε στη σκοτεινή ταράτσα να εντοπίσει τι προκαλούσε τον ήχο αυτό, που έκανε τα πόδια τους να τρέμουν, που ήταν σαν να ανοίγουν οι πύλες τις κολάσεως για να τους καταπιούν. Όμως, τίποτα δεν ακουγόταν από πάνω. Το βράδυ για τους πρωταγωνιστές πέρασε έτσι, χωρίς να κλείσουν τα μάτια τους, με φόβο για το αύριο και με ανατριχίλα σε όλο τους το σώμα.
Την επομένη, ήταν όλοι σιωπηλοί και φοβισμένοι. Σκέφτονταν το παραφυσικό, αλλά κανείς δεν τολμούσε να το ξεστομίσει, λες και αν το έλεγαν θα παγιωνόταν και θα γινόταν η αλήθεια. Έπεισαν τους εαυτούς τους πως ήταν δημιούργημα της φαντασίας τους. Πώς κάτι έγινε που θα εξηγούνταν λογικά.
Το επόμενο βράδυ όμως, λίγο νωρίτερα από το αναμενόμενο, ο θόρυβος επανήλθε. Και ναι. Αυτή τη φορά δεν μπορούσαν να ξεγελάσουν τα αυτιά τους. Το άκουγαν, και για πολλή ώρα. Ανήσυχοι, πατέρας και νύφη αυτή τη φορά ανέβηκαν μαζί στην ταράτσα, να δουν αν το σκυλί είναι καλά, γιατί δε γαβγίζει στο θόρυβο που ακούει, τι το προκαλεί? Τίποτα... Άλλο ένα τρομακτικό βράδυ λάμβανε χώρα και δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα για να το σταματήσουν. Μόνο προσευχή...
Την τρίτη μέρα έτυχε να ανέβω στο σπίτι της νύφης μου, και με ρώτησε αν άκουσα τίποτα να χτυπάει το βράδυ. Και τότε απάντησα πως εγώ έκανα το θόρυβο, προσπαθούσα να σπάσω τα αμύγδαλα που είχε φέρει ο μπαμπάς από την Κρήτη. Και εκεί ήταν που ξέσπασε. Ηρέμησε και θύμωσε ταυτόχρονα. Μου λέει πως ο πατέρας μου είδε το σφυρί στο γραφείο μου, αλλά είπε, σιγά μην έφτιαχνε η Μαριλένα κάτι (έλλειψη εμπιστοσύνης στο φουλ στον πρωτομάστορα Μαριλένα).
Όταν ακούγεται ένας θόρυβος στο σπίτι, δεν περιοριζόμαστε στον έναν όροφο, προχωράμε και στους υπόλοιπους για να λυθεί πιο γρήγορα το μυστήριο. Επίσης, έχουμε εμπιστοσύνη στα μαστορέματα της μικρής Μαριλένας. Τρίτον, όταν σας λέω να μου σπάτε τα αμύγδαλα να το κάνετε γιατί εμένα με πιάνει βράδυ η λιγούρα και να τα αποτελέσματα.
Πόσο γέλασα. Αν δεν είχα ξεσπάσει δηλαδή στα γέλια, θα το συνέχιζα, έτσι για να τους δω σφιχταγκαλιασμένους να τρέμουν βραδιάτικα και φυσικά να τους κεράσω και αμύγδαλα γιατί δεν είμαι γαϊδούρα!!!
Comments
Post a Comment