Δουλειά

Μία απλή αναφορά στο facebook δεν αρκεί για να περιγράψει τις σκέψεις μου για την όλη κατάσταση ως προς τις θέσεις εργασίας.
Ναι, είμαι κι εγώ μία από τους πολλούς που ψάχνω δουλειά! Ναι, είμαι κι εγώ μία από τους πολλούς που δε βρίσκω δουλειά! Όχι, δεν είμαι από αυτούς που θέλουν να βρουν διευθυντική θέση. Θέλω αλλά είπαμε είμαι ονειροπόλα αλλά όχι κι έτσι. Κάνω τα πάντα. (Ουπς, παρεξηγήσιμη πρόταση)

Και φυσικά όλες οι καταπληκτικές αυτές εταιρείες που προσλαμβάνουν, γιατί είναι πολλές αυτές που ζητούν άτομα, θέλουν προϋπηρεσία. Λογικό για αυτούς αλλά παράλογο για την κοινωνία. Hello, αυτός που έχει προϋπηρεσία, προφανώς έχει και δουλειά, plus βρε άνθρωποι, άμα κανείς δεν προσλάβει τους νέους στην αγορά εργασίας πως στο καλό θα αποκτήσουν προϋπηρεσία.

Εντάξει, δε θέλει απογοήτευση, εξ άλλου, άμα πεινάσουμε και γίνουμε στυλάκια θα έχουμε περισσότερες πιθανότητες πρόσληψης. Διότι κύριοι, φυσικά και μία εταιρεία θέλει κάποιον που να κάνει τη δουλειά του σωστά και να έχει τα προσόντα που μπορεί να πληρώσει, αλλά αν σε συνδυασμό με αυτά έχει και ωραίο κώλο είναι ακόμα καλύτερα. Είναι γενικός και αδιαμφισβήτητος κανόνας αυτός.

Οπότε έχω την εξής πρόταση. Φύγετε όλοι από τη χώρα για να βρείτε δουλειά αλλού. Εγώ επειδή δεν μπορώ δυστυχώς να φύγω θα κάτσω εδώ και θα βαρεθούν να μου ζητάνε προϋπηρεσία, θα έχουν ασπρίσει και τα μαλλιά μου, και στο τέλος θα με προσλάβουν, γιατί είμαι πραγματικά απέραντα ταλαντούχα- όχι πως είμαι μπροστά!

Η ελπίδα και η αισιοδοξία δεν με εγκαταλείπουν γιατί σκέφτομαι πως αν δεν βρω δουλειά, θα σταθώ τυχερή και θα καταστραφεί του χρόνου ο κόσμος οπότε μια χαρά! Καλά μου έρχεται. Ρε σεις, προσλάβετε μας γιατί θα αρχίσουμε να ευχόμαστε να πέφτουν σπίτια και γέφυρες, να υπάρχει ανοικοδόμηση και τέτοια για να βρούμε δουλειά! Τώρα ποιος θέλει να ζει και να τον κυνηγάει η κατάρα? Ε καλοί μου εργοδότες? Ε? Ε?