Καλέ γεια σας
Γεια σας γεια σας γεια σας! Χρόνια πολλά και καλά! Με υγεία. Με αφορμή τις φετινές γιορτές θα ήθελα να θυμίσω σε όλους σας που όπως και εγώ θεωρούμε πράγματα δεδομένα, να πάτε να δώσετε ένα γλυκό φιλί σε αυτούς που αγαπάτε και πρώτα πρώτα στην οικογένειά σας που πάντα σας στηρίζει και πάντα είναι δίπλα σας αλλά δε θα είναι για πάντα δίπλα σας. Επίσης, για όλους τους μη εκδηλωτικούς, ένα ειλικρινές χαμόγελο φτάνει, μη φιλιόμαστε και όλοι στα ξαφνικά.
Φέτος πήρα γλυκά δώρα από τη μαμά μου και ευχαριστήθηκα την αναμονή. Δεν έφαγα υπερβολικά. Περίεργο ναι. Και τώρα που το γράφω παράξενο μου φαίνεται αλλά είναι η μόνη αλήθεια. Φαίνεται φέτος τα φαγητά δεν ήταν και τόσο επιτυχημένα. Αλλά αυτό παρακαλώ να μείνει μεταξύ μας διότι ότι και να πω με παίρνουν από τα μούτρα αλλά κατά τα άλλα η ειλικρίνεια είναι ένα προσόν που εκτιμούν όλοι βαθύτατα.
Οι μαθητές μου αρνούνται κατηγορηματικά να τους διδάξω γιατί δεν γίνεται χρονιάρες μέρες να κάνουν μάθημα... Περίεργοι άνθρωποι. Τι τους έβαλα να διαβάσουν? Τς τς τς.
Επίσης, το πιο πρόσφατο και το πιο ενδιαφέρον είναι πως χθες τράκαρα. Και ήμουν μόνη μου. Και φυσικά δεν θέλω να σχολιάσω το πόσο ταραγμένη είμαι ακόμα και το ότι δε θέλω να οδηγήσω για αρκετό καιρό. Το καλό είναι πως σήμερα με τη βοήθεια του αγαπημένου μου ανιψιού αλλά και του φίλου Χρήστου, ελέγξαμε τον άντρα μου και είναι μία χαρά και το μόνο του πρόβλημα είναι η στραβωμένη του πινακίδα στη μουρίτσα του. Ε δε βαριέσαι για να μην το ματιάζουν κιόλας.
Αυτά για τώρα. Η συνέχεια στο blog και στις οθόνες σας φυσικά. Happy new year to all of you.
Υ.Γ. Κακή η ιδέα να φας κουραμπιέ κοντά στον υπολογιστή να την αποφεύγετε...
Φέτος πήρα γλυκά δώρα από τη μαμά μου και ευχαριστήθηκα την αναμονή. Δεν έφαγα υπερβολικά. Περίεργο ναι. Και τώρα που το γράφω παράξενο μου φαίνεται αλλά είναι η μόνη αλήθεια. Φαίνεται φέτος τα φαγητά δεν ήταν και τόσο επιτυχημένα. Αλλά αυτό παρακαλώ να μείνει μεταξύ μας διότι ότι και να πω με παίρνουν από τα μούτρα αλλά κατά τα άλλα η ειλικρίνεια είναι ένα προσόν που εκτιμούν όλοι βαθύτατα.
Οι μαθητές μου αρνούνται κατηγορηματικά να τους διδάξω γιατί δεν γίνεται χρονιάρες μέρες να κάνουν μάθημα... Περίεργοι άνθρωποι. Τι τους έβαλα να διαβάσουν? Τς τς τς.
Επίσης, το πιο πρόσφατο και το πιο ενδιαφέρον είναι πως χθες τράκαρα. Και ήμουν μόνη μου. Και φυσικά δεν θέλω να σχολιάσω το πόσο ταραγμένη είμαι ακόμα και το ότι δε θέλω να οδηγήσω για αρκετό καιρό. Το καλό είναι πως σήμερα με τη βοήθεια του αγαπημένου μου ανιψιού αλλά και του φίλου Χρήστου, ελέγξαμε τον άντρα μου και είναι μία χαρά και το μόνο του πρόβλημα είναι η στραβωμένη του πινακίδα στη μουρίτσα του. Ε δε βαριέσαι για να μην το ματιάζουν κιόλας.
Αυτά για τώρα. Η συνέχεια στο blog και στις οθόνες σας φυσικά. Happy new year to all of you.
Υ.Γ. Κακή η ιδέα να φας κουραμπιέ κοντά στον υπολογιστή να την αποφεύγετε...
Comments
Post a Comment