"Love actually"

Αυτή είναι για μένα η χαρακτηριστική αγαπησιάρικη χριστουγεννιάτικη ταινία. Την λατρεύω και είπα να την δω και φέτος με την κατάλληλη παρέα. Και φυσικά την ευχαριστήθηκα όπως κάθε φορά και γι αυτόν το λόγο είπα να σας γράψω γι αυτήν. 

Η αγάπη είναι παντού και έχει πολλές μορφές αλλά για μένα η ισχύς είναι πάντα ίδια. Θα σας το αναλύσω κάποια άλλη φορά αυτό το θέμα. Η ταινία δείχνει τις πολλές και διαφορετικές αυτές μορφές και είναι τόσο γλυκιά και ανθρώπινη. Αφήνει ένα χαμόγελο. Σε κάνει να θέλεις να κάνεις αγκαλιά τους πάντες. 

Μου αρέσει που λέει το εξής όταν ξεκινάει η ταινία. Λέει πως παρόλο που οι εποχές είναι γρήγορες και δύσκολες και πως όλοι λένε πως δεν υπάρχει αγάπη, αν το σκεφτείς καλά υπάρχει. Και πως όσα τηλεφωνήματα έγιναν από τα αεροσκάφη την 11η Σεπτεμβρίου ήταν τηλεφωνήματα αγάπης και όχι μίσους. Και αυτό έχει σημασία. Να κλείσουμε τα μάτια και να σκεφτούμε τους ανθρώπους που μας αγαπάνε... Και πολλά πολλά χαμόγελα θα δημιουργηθούν και στα πιο κατσούφικα προσωπάκια! 

(Μα τι με πιάνει μερικές φορές!! ) 

Δείτε την αν δεν την έχετε δει, τώρα που είναι και επίκαιρη λόγω ημερών, χριστουγεννιάτικης ατμόσφαιρας αλλά και κρίσης, που χρειαζόμαστε όλοι ενέσεις αισιοδοξίας...