"Μπλε Βελούδο- Παλλάς"

Παρακολούθησα εχθές την παράσταση των Αλεξίου- Γαλάνη στο θέατρο Παλλάς. 
Ήμουν πολύ χαρούμενη που θα πάω. 
Τα συμπεράσματά μου είναι τα εξής. Λατρεύω και τις δύο ερμηνεύτριες. Η παράσταση όμως μου φάνηκε λίγο μέτρια. Η επιλογή των τραγουδιών δεν ήταν ακριβώς αυτό που ήθελα να ακούσω. Όταν πήγαινε να ανέβει το κέφι το έριχναν και το αντίθετο. Η παράσταση χαρακτηρίζεται μέτρια και από την πλευρά του κοινού που ο μέσος όρος ηλικίας ήταν αρκετά ψηλός με αποτέλεσμα να μην υπάρχει τόσο κέφι. 

Η κυρία Αλεξίου από την πρώτη στιγμή δεν ακουγόταν. Προφανέστατα ήταν κρυωμένη και έτσι δεν είχε την απόδοση που θα μπορούσε. 
Το να παρακολουθείς μία μουσική παράσταση σε ένα θέατρο δεν ήταν ό,τι καλύτερο. Θα ήθελα και το ποτάκι μου. 
Εξαιρετική η χημεία των δύο κυρίων στη σκηνή, εντυπωσιακή! Μου άρεσε ιδιαίτερα η ατάκα της κας Αλεξίου που είπε πως με τη Δήμητρα συναντηθήκαμε από την προηγούμενη δικτατορία...ενώ η κα Γαλάνη ισχυριζόταν πως ότι είναι ηλικιακά μεγάλο δεν χαρακτηρίζεται παλιό αλλά vintage άρα όπως είπε οι δυο τους είναι vintage! 


Απαράδεκτο το θέατρο που δεν είχα αξιωθεί να καθαρίσουν σωστά το χώρο από τις παραστάσεις προηγούμενων ημερών που είχαν κλόουν και είχε γεμίσει ο χώρος κομφετί. 
Τα σκηνικά και τα φώτα φανταστικά και ο ήχος το ίδιο. Αν ήταν και σε φόρμα η κα Αλεξίου θα το είχε απογειώσει. 


Υπερτονίζω τον φανταστικό κιθαρίστα που στις δύσκολες ώρες της παράστασης, όταν οι φλέβες μου ήθελαν να κοπούν οικειοθελώς με κρατούσε στη ζωή. Ο τύπος ήταν αδύνατος, φιγούρα που θύμιζε παλιούς ροκ σταρ, είχε μουστάκι και επίσης η φράντζα του είχε επάνω και έναν κιθαρίστα. Έπαιζε ηλεκτρική κιθάρα και το ΖΟΥΣΕ. Μιλάμε για την απόλυτη πώρωση. Ο άνθρωπος ρόκαρε και στις μπαλάντες. Μορφή. Και τον λένε και Λάμπη... Με κατέστρεψε εχθές όπως καταλαβαίνετε! Respect! 


Αυτά! Σας την προτείνω εννοείται και σας εύχομαι αν πάτε να πέσετε σε καλύτερη μέρα από ότι η χθεσινή και να το ευχαριστηθείτε γιατί είναι αξιόλογες πραγματικά και οι δύο.