Δεν έπρεπε

Εγώ θα κάνω μία ανάρτηση, έτσι γενικά.
Δεν έπρεπε να μην έχει υποχρεωτικές ώρες σε κάθε μάθημα αυτό το δίμηνο, φλερτάρω εντόνως με το μικρό μου κρεβάτι και θα κάνει καλό μεν στο δέρμα μου αλλά κακό στην καριέρα μου.

Και μετά, είδα και αυτή την ανακοίνωση στον όροφο που κάποιος ενοχλείτε από κάποιον άλλον που ακούει μουσική δυνατά στις 12 το βράδυ και αγχώθηκα. Λέω, λες να είμαι εγώ και να μην το έχω καταλάβει; Τα κάνω κι αυτά. Με πιάνει η έμπνευση για γυμναστική το βράδυ και ειδικά οι φίλοι μου οι Σουηδοί αφού πρόκειται για γυμναστική θα έπρεπε να δείξουν κατανόηση. Πάντως σου λέει οι ώρες κοινής ησυχίας τους είναι 10 το βράδυ με 7 το πρωί. Άρα τώρα μπορώ να ρίξω κάτω όλο το κτίριο, θα είναι όλοι ξύπνιοι.

Αλλά μπορεί και να μην είμαι εγώ. Έπρεπε να είχα πάρει ρολόι τοίχου, βλακεία έκανα.
Τώρα για να σας βάλω στο κλίμα, είναι 7.21 και έξω είναι νύχτα κι εγώ σηκώθηκα νωρίς αφενός γιατί έτσι κάνω πάντα και αφετέρου για να διαβάσω. Πράγμα που δεν κάνω ταυτόχρονα με τη συγγραφή αυτής της ανάρτησης- αν μπορούσα δε θα ήμουν εδώ, εδώ θα ήμουν αλλά καταλαβαίνετε το point. Με έχει πιάσει τώρα και αυτό το ψώνιο, που δεν είναι και δύσκολο πράγμα και θέλω να πάω σε ένα όμορφο μαγαζί για καφέ με το λάπτοπ μου να συγγράψω. Την πολύτιμη αυτή στήλη. Και μετά να κυκλοφορήσω με τις γαλότες- γιατί τα τακούνια δεν προβλέπονται- ανέμελη και όμορφη στην πόλη, ξυλιασμένη από το κρύο και να γυρίσω μία σειρά και δύο ταινίες με τίτλο : "Μαζέψτε την τρελή από τους δρόμους (της πόλης)".

Ωραία που περνάμε στην εξοχή! Από την Πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλλα.