"Eat pray love"

No offense to the writer and director of the movie but... ξεκίνησα να την δω τέσσερις φορές. Μεγάλη μου φάνηκε. Τελικά κατάφερα να την δω όλη εχθές. Τα συμπεράσματά μου είναι τα εξής. Πρώτον, η κοπέλα ήταν πολύ μπλεγμένη (κάποια μου θυμίζει). Δεύτερον, τα βρόντηξε και έφυγε (κάποια μου θυμίζει). Τρίτον, το έριξε στο φαγητό και το ποτό (κάποια μου θυμίζει). Τέταρτον, βρήκε διάφορους συντρόφους, και όχι μόνο ερωτικούς συντρόφους αλλά και φίλους (κάποια μου θυμίζει).


Έδινε πολλά μηνύματα. Δεν ήταν από τις ταινίες που κρατάει το βλέμμα σου προσκολλημένο στην οθόνη. Το δικό μου τουλάχιστον. Με κράτησε στο να βρω με ποιον άντρα θα καταλήξει και όταν επιτέλους το είδα, ένιωσα πως η κατά τα άλλα ατελείωτη ταινία μου άφησε κάτι μισό. Θα ήθελα να την δω να επιστρέφει στη βάση της αλλά αν μπορούσα να αποφασίζω εγώ για το τέλος θα ήταν είτε reality που η ψήφος μου μετράει, είτε το εσύ αποφασίζεις αλλά δεν παίζει πια. 


Μάλλον γυναικεία ταινία θα την έλεγα. Η Julia Roberts καλή! Το ζούσε. Την πίστεψα. 
Δείτε την. Αλλά δεν ορκίζομαι κιόλας. Όχι εντάξει, καλή ήταν.