Μετρό
Σήμερα, είπα να κάτσω σε απόσταση στην αποβάθρα και να παρατηρήσω τον κόσμο που χρησιμοποιεί το μετρό και τον ηλεκτρικό αυτές τις μέρες. Με έχει προβληματίσει κατά καιρούς το φαινόμενο "μέσα μαζικής μεταφοράς και συμπεριφορά σε αυτά" αλλά δεν έχω ξαναγράψει κάτι για αυτά. Νομίζω πως ήρθε η ώρα.
Όσο και αν ο χρόνος είναι χρήμα, βρίσκω τραγικό το γεγονός πως ο κόσμος θεωρεί φυσιολογική αντίδραση να τρέχεις πανικόβλητος στο μετρό για να προλάβεις ένα τρένο λες και δε θα περάσει άλλο. Όχι, εκεί εσύ, να προσπεράσεις, να σπινιάρεις, να τρέξεις, να τσαλαπατήσεις το συνάνθρωπο που δε βιάζεται για να προλάβεις το μονάκριβο τρένο. Γι' αυτό μας κοροϊδεύουν οι συμπρωτευουσιάνοι.
Οκ, εντάξει. Δεν πειράζει που σπρώχνουν και τρέχουν, ο καθένας με το χρόνο του και με τα προβλήματά του. Το ότι μόλις πλησιάζει το τρένο όλοι παρατάσσονται στην άκρη της αποβάθρας και θέλω να αρχίσω να τους σπρώχνω έναν έναν? Αυτό πώς το εξηγείτε?
Το ότι μπαίνουν σε ένα βαγόνι όλοι και δεν κάνουν τα μάτια τους αριστερά και δεξιά για να δουν που υπάρχει χώρος να σταθούν όταν οι θέσεις είναι κατειλημμένες αλλά κάθονται δίπλα στην πόρτα που μπήκαν και φυσικά γύρω το υπόλοιπο βαγόνι είναι σχεδόν άδειο είναι ένα ακόμα φανταστικό φαινόμενο. Και εντάξει, σκέφτηκα τις πρώτες φορές που το παρατήρησα πως μπορεί να θέλουν να κατέβουν στην επόμενη στάση και να μην θέλουν να κάτσουν, να προτιμούν να στέκονται κοντά στην πόρτα για να βγουν γρηγορότερα. Αλλά όχι, δεν είναι αυτό. Μπορεί να γουστάρουν απλά να στέκονται στριμωγμένοι για 12 στάσεις εκεί. Ακούνητοι. Τι να πω? Δεν υπάρχουν αυτά.
Έχω να τονίσω κάτι πολύ σημαντικό που το κρατάω για το τέλος με ιδιαίτερο μένος. Κυρία μου, αν δεν κατέβω εγώ από το βαγόνι, πώς στον #$@%$#$@% θα μπεις μέσα? Θα διακτινιστείς? Και κατ' επέκταση, αφού με βλέπεις κυρά μου ότι περιμένω να βγεις στην άκρη δίπλα από την πόρτα όπως προστάζει η λογική, γιατί έρχεσαι κατά πάνω μου? Γιατί με πατάς?
Αχ! Αυτά! :))))
Όσο και αν ο χρόνος είναι χρήμα, βρίσκω τραγικό το γεγονός πως ο κόσμος θεωρεί φυσιολογική αντίδραση να τρέχεις πανικόβλητος στο μετρό για να προλάβεις ένα τρένο λες και δε θα περάσει άλλο. Όχι, εκεί εσύ, να προσπεράσεις, να σπινιάρεις, να τρέξεις, να τσαλαπατήσεις το συνάνθρωπο που δε βιάζεται για να προλάβεις το μονάκριβο τρένο. Γι' αυτό μας κοροϊδεύουν οι συμπρωτευουσιάνοι.
Οκ, εντάξει. Δεν πειράζει που σπρώχνουν και τρέχουν, ο καθένας με το χρόνο του και με τα προβλήματά του. Το ότι μόλις πλησιάζει το τρένο όλοι παρατάσσονται στην άκρη της αποβάθρας και θέλω να αρχίσω να τους σπρώχνω έναν έναν? Αυτό πώς το εξηγείτε?
Το ότι μπαίνουν σε ένα βαγόνι όλοι και δεν κάνουν τα μάτια τους αριστερά και δεξιά για να δουν που υπάρχει χώρος να σταθούν όταν οι θέσεις είναι κατειλημμένες αλλά κάθονται δίπλα στην πόρτα που μπήκαν και φυσικά γύρω το υπόλοιπο βαγόνι είναι σχεδόν άδειο είναι ένα ακόμα φανταστικό φαινόμενο. Και εντάξει, σκέφτηκα τις πρώτες φορές που το παρατήρησα πως μπορεί να θέλουν να κατέβουν στην επόμενη στάση και να μην θέλουν να κάτσουν, να προτιμούν να στέκονται κοντά στην πόρτα για να βγουν γρηγορότερα. Αλλά όχι, δεν είναι αυτό. Μπορεί να γουστάρουν απλά να στέκονται στριμωγμένοι για 12 στάσεις εκεί. Ακούνητοι. Τι να πω? Δεν υπάρχουν αυτά.
Έχω να τονίσω κάτι πολύ σημαντικό που το κρατάω για το τέλος με ιδιαίτερο μένος. Κυρία μου, αν δεν κατέβω εγώ από το βαγόνι, πώς στον #$@%$#$@% θα μπεις μέσα? Θα διακτινιστείς? Και κατ' επέκταση, αφού με βλέπεις κυρά μου ότι περιμένω να βγεις στην άκρη δίπλα από την πόρτα όπως προστάζει η λογική, γιατί έρχεσαι κατά πάνω μου? Γιατί με πατάς?
Αχ! Αυτά! :))))
Πόσο εύστοχη η ανάρτηση για το μετρό ?! Σε πρώτη ανάγνωση ακούγεται τόσο γραφικό μα συνάμα είναι η ωμή πραγματικότητα,αποκαλύπτοντας όλον τον δήθεν εκμοντερνισμό των Νεοελλήνων που ως "γνήσιοι" ανθρωπιστές επιβεβαιώνουμε την αρχαιοελληνική καταγωγή των αξιών της φιλοξενίας και ευγένειας,τοιούτως το savoir vivre,των ολοένα και ακριβοτέρων μέσων μαζικής μεταφοράς,είναι λίγο εως πολύ γνωστό.Όμως πέραν τούτου θα ήθελα να προσθέσω και τη δικιά μου,ψυχομετρικού ενδιαφέροντος,παρατήρηση για το έλλειμμα επικοινωνίας αναμεταξύ μας που ολοένα και βαθαίνει ψυχραίνοντας τις ανθρώπινες σχέσεις,τρανή "απόδειξη" αυτού το "αμίλητο νερό" που έχουν πιεί οι περισσότεροι αν όχι όλοι όσοι μπαίνουν σε τρένα,μετρό,λεωφορεία κ.α... κλείνοντας,λοιπόν, κρούω τον κώδωνα σε όλους τους ειδικούς-ψυχολόγοι,δάσκαλοι,γιατροί,κοινωνικοί λειτουργοί,δημοσιογράφοι κ.α. να συνδράμουν προς αυτήν την αντίθετη κατεύθυνση,δηλαδή της μεταμόρφωσης μιας μουγγής & "αυτιστικής" κοινωνίας σε πλατωνική "ιδανική" πολιτεία
ReplyDelete