Ταράτσα- σκύλος- κατσαρίδα
Μετά από μία εξαιρετικά επιτυχημένη φωτογράφιση στην ταράτσα του σπιτιού μου- που είναι και πολύ in και ας κοροϊδεύετε (έχει τραμπάλα, πισίνα, pole για pole dancing, μπάρμπεκιου, τραπέζι αρκετά σταθερό και πάγκους, εργαλεία για όλα τα γούστα, ηλιακό που χρησιμεύει και για τσουλήθρα, ορτύκια και ένα καναρίνι σε χρώμα καναρινί) είμαι έτοιμη να μοιραστώ και πάλι τις υπέροχες καθημερινές μου εμπειρίες έτσι για να καταλάβετε γιατί είμαι τόσο πειραγμένη- δε γεννήθηκα έτσι!
Πήγα για μπάνιο σήμερα. Στη θάλασσα. Ωραία ήταν. Νομίζω! Δε θυμάμαι. Με συνεπήραν κάτι ποδηλάτες. Αχ! Επανέρχομαι! Λοιπόν, ο μπαμπάς μου έφερε ένα θηλυκό σκυλάκι στο σκύλο μας για να κάνουν παρέα (έτσι είπαμε στην ανιψιά μου). Ο μπαμπάς μου το επέστρεψε με πονεμένο ύψος δύο μέρες μετά. Δεν τον έχω ξαναδεί έτσι. Ήταν σαν να έμαθε ότι ο γιος του είναι γκέι. Στην προκειμένη περίπτωση ο εγγονός του γιατί έτσι αποκαλεί τον σκύλο. "Είναι τσούφιος" μου είπε με βλέμμα που μαρτυρούσε πως θα πεθάνει δυστυχισμένος και ανολοκλήρωτος. Εντάξει. Κάηκα. Αφήστε το σκυλί, μικρό είναι, όταν μεγαλώσει θα μάθει. Εδώ άλλοι και άλλοι δεν έχουν ένστικτα και παρ όλα αυτά χωρίς θηλυκή παρέα δεν μένουν. Ο σκύλος τι θα πάθει? Θα βγάλει σπυράκια?
Και αφού κάηκα με το σκύλο, μου βγήκε και μία δολοφονική μανία. Είπα να σκοτώσω την ώρα μου αλλά δεν τα κατάφερα. Έτσι σκότωσα μια κατσαρίδα που βρέθηκε στο δρόμο μου. Μετά κλασικά βαρέθηκα να την μαζέψω, μετά βαρέθηκα να την βλέπω ανάσκελα- ζήλεψα και λίγο να πω την αλήθεια, και τελικά τη μάζεψα.
Και να γιατί δε θέλω να μένω χωρίς ασχολίες. Γιατί βαριέμαι τόσο πολύ που σκέφτομαι ότι η μοναδική και καλύτερη εναλλακτική που έχω είναι να δουλέψω. FRICK!
Πήγα για μπάνιο σήμερα. Στη θάλασσα. Ωραία ήταν. Νομίζω! Δε θυμάμαι. Με συνεπήραν κάτι ποδηλάτες. Αχ! Επανέρχομαι! Λοιπόν, ο μπαμπάς μου έφερε ένα θηλυκό σκυλάκι στο σκύλο μας για να κάνουν παρέα (έτσι είπαμε στην ανιψιά μου). Ο μπαμπάς μου το επέστρεψε με πονεμένο ύψος δύο μέρες μετά. Δεν τον έχω ξαναδεί έτσι. Ήταν σαν να έμαθε ότι ο γιος του είναι γκέι. Στην προκειμένη περίπτωση ο εγγονός του γιατί έτσι αποκαλεί τον σκύλο. "Είναι τσούφιος" μου είπε με βλέμμα που μαρτυρούσε πως θα πεθάνει δυστυχισμένος και ανολοκλήρωτος. Εντάξει. Κάηκα. Αφήστε το σκυλί, μικρό είναι, όταν μεγαλώσει θα μάθει. Εδώ άλλοι και άλλοι δεν έχουν ένστικτα και παρ όλα αυτά χωρίς θηλυκή παρέα δεν μένουν. Ο σκύλος τι θα πάθει? Θα βγάλει σπυράκια?
Και αφού κάηκα με το σκύλο, μου βγήκε και μία δολοφονική μανία. Είπα να σκοτώσω την ώρα μου αλλά δεν τα κατάφερα. Έτσι σκότωσα μια κατσαρίδα που βρέθηκε στο δρόμο μου. Μετά κλασικά βαρέθηκα να την μαζέψω, μετά βαρέθηκα να την βλέπω ανάσκελα- ζήλεψα και λίγο να πω την αλήθεια, και τελικά τη μάζεψα.
Και να γιατί δε θέλω να μένω χωρίς ασχολίες. Γιατί βαριέμαι τόσο πολύ που σκέφτομαι ότι η μοναδική και καλύτερη εναλλακτική που έχω είναι να δουλέψω. FRICK!
Comments
Post a Comment