Κακίες

Αυτόν τον καιρό έχω πήξει να ακούω κακίες και πικρόχολα σχόλια... Επειδή λοιπόν με προβλημάτισε αρκετά το γεγονός αυτό και επειδή είμαι ευαισθητούλα και τα παίρνω όλα προσωπικά και είμαι σε φάση κατάθλιψης μετά από κάθε κακία, και την έχουν και εύκολη τρομάρα τους μερικοί, έκατσα και το φιλοσόφησα.

Κατέληξα στο παρακάτω συμπέρασμα. Είναι πολύ απλό να είσαι κακός. Πάρα πολύ απλό. Αλλά δεν είναι η κακία ανεξάρτητη από άλλα συμπτώματα ούτε γεννιέται κακός ένας άνθρωπος. Συνήθως αυτού του είδους οι κακίες είναι αποτέλεσμα ατέρμονου κομπλεξισμού και κατωτερότητας που χρησιμοποιεί λανθασμένα το εν λόγω "κακιασμένο" άτομο προκειμένου να νιώσει ανώτερο ή καλύτερα με τον εαυτό του.

Επίσης συμπέρανα και κάτι ακόμα. Μερικούς κακούς ανθρώπους, πέρα από κομπλεξικούς και μικρόψυχους, τους χαρακτήριζα μέχρι πρόσφατα ως ανοργασμικούς. Δημιουργεί πολλά θέματα. Οι ορμόνες είναι μεγάλη υπόθεση. Αλλά όχι. Έκανα την επιστημονική μου έρευνα.
Από εδώ και πέρα δεν μεταγλωττίζω στο μυαλό μου τον κακό άνθρωπο ως ανοργασμικό αλλά ως δυσκοίλιο. Ναι ναι, καλά διαβάσατε. Δυσκοίλιο. Πόνος και τοξίνες μαζί...

Οπότε αν συναντήσετε κάποια φάτσα κακιά, που πετάει κακίες από χόμπι, ρωτήστε την κάθε πότε επισκέπτεται την τουαλέτα και αν ο κανόνας μου επιβεβαιώνεται, βροντοφωνάξτε: ΧΕΣΕ ΜΑΣ!!!
Και με αυτήν την ευχή και λίγη θέληση όλα τα προβλήματα θα λυθούν, είναι σίγουρο!! :)

Δεν έχω καταλήξει ακόμα τι θα κερδίσω αν απαντάω σε κάθε κακία. Προς το παρόν η πολιτική μου είναι να μην απαντάω, να είμαι ευγενική και να αφήνω τους άλλους να μένουν με τις κακίες τους αλλά επειδή παίζουν τα νεύρα μου και μετά κλαίω όλη μέρα ίσως πρέπει να προσευχηθώ να γίνουν οι κακοί καλύτεροι άνθρωποι και ταυτόχρονα να πληρώσω κάποιον να τους τουλουμιάσει στο ξύλο... Ε?