Αυθόρμητο
Όταν δεν έχεις οικογένεια έχεις φίλους και μάλιστα καλούς. Τους έχεις για να νιώθεις πως ανήκεις σε μία οικογένεια! Όταν έχεις οικογένεια, την παραμελείς για να κάνεις φίλους. Γιατί θεωρείς δεδομένο το ότι έχεις οικογένεια! Άνθρωποι. Δεν μπορείς να τους καταλάβεις. Κι όταν
προσπαθείς να τους καταλάβεις απλώς απογοητεύεσαι!
Όταν είσαι ανάμεσα σε μοναδικά διαφορετικούς ανθρώπους δεν είναι σίγουρο ότι θα ταιριάξεις με αυτούς! Κάνεις την προσπάθεια σου και από εκεί και πέρα περιμένεις. Αν προσπάθησες αρκετά και πόνταρες πολλά στην φιλία αυτή, τότε τα αποτελέσματα ή θα σε ανταμείψουν αδρά, ή θα σε καταστρέψουν ψυχολογικά.
Όταν δεν έχεις ούτε οικογένεια ούτε φίλους μπορείς πάρα πολύ άνετα να ξεκινήσεις τις απόπειρες να αυτοκτονήσεις...
Δηλαδή οι περισσότεροι άνθρωποι προχωρημένης ηλικίας που είναι παραγκωνισμένοι από οικογένεια και φίλους, να τ'αφήσουν καλύτερα και να μας αδειάζουν τη γωνιά;
ReplyDeleteΕίναι πολύ ωραίο που θέτεις τέτοια ζητήματα, όμως η ζωή δεν είναι μόνο άσπρο και μαύρο...συνήθως κινείται στις αποχρώσεις του γκρι. Κράτα μικρό καλάθι.
Ναι απόλυτα σωστό, αν και αναφερόμουν σε νέους ανθρώπους με λανθασμένη αντίληψη για τη φιλία και τους ανθρώπους και δε το γενίκευσα...
ReplyDelete