Ατελείωτη ευχαρίστηση

Είχα κι εγώ μία συζήτηση (πω πω καλά όλο κουβέντες ανοίγω η άτιμη- τι φταίτε κι εσείς).
Μιλούσαμε για την ατελείωτη ευχαρίστηση... Και σκέφτηκα πόσο οξύμωρο είναι να λες μία ευχαρίστηση ατελείωτη. 
Η χαρά νομίζω είναι στην ολοκλήρωση.... Στο τελείωμα... Άμα δε τελειώσεις πώς ευχαριστιέσαι? 
Επίσης, η ευχαρίστηση έχει νόημα όταν τελειώνει και μετά θέλεις να τη ξαναζήσεις και έτσι δημιουργείς στόχους, κίνητρα και προσπαθείς να ευχαριστηθείς και πάλι. 
Ένα άλλο σημείο είναι πως αν κάτι είναι ατελείωτο βαριέσαι και αρχίζεις και κουράζεσαι... Οπότε καλό είναι τα πράγματα να διαρκούν όσο πρέπει και όχι να είναι ατελείωτα...
Οι υπερβολές δεν ευχαρίστησαν ποτέ κανένα...