Σχέσεις

Ο καθένας είναι στον κόσμο του. Για κάποιες συγκεκριμένες ώρες ο κόσμος του ενός βρίσκει κοινά με τον κόσμο του άλλου. Ή αλλιώς για λίγο, ο ένας μεταπηδά στον κόσμο του άλλου. Και έτσι συνυπάρχουν. Αλλά αυτό είναι προσωρινό. Να το το πρόβλημα. Όταν γνωρίζεις κάποιον το ζητούμενο κατά τη γνώμη μου είναι να φτιάξεις έναν κοινό κόσμο που να αποτελείται από κοινούς κανόνες και κώδικες επικοινωνίας. Όχι απλά στα κενά σας να βρισκόσαστε σε όποιον κόσμο βολεύει κάθε φορά με το μετρό και τον ηλεκτρικό.

Σημαντικό είναι να συμπληρώνεσαι με τον άλλο. Για να υπάρχει συμπληρωματικότητα θα πρέπει να διαφέρεις με τον άλλο σε κάποια ζητήματα. Τα πλήρως ταυτόσημα δεν ξέρω αν αποδίδουν. Ούτε και τα εντελώς αντίθετα βέβαια. Είναι καλό σε όλα να υπάρχουν ισορροπίες. Πώς να αποκτήσεις μία ισορροπημένη σχέση όταν είσαι ανισόρροπος? Άλλο θέμα αυτό...

Εγώ θέλω να είμαι μαζί σου, να περνάω ώρα μαζί σου και να σε ζω σε όλες σου τις πτυχές. Εσύ θέλεις να με βλέπεις μία φορά τη βδομάδα και να μαζεύεις εικόνες και βιώματα σιγά σιγά. Το θεωρείς πιο ποιοτικό. Εγώ θέλω να εκφράζομαι. Εσύ θέλεις να κρατάς στάση ουδέτερη. Εγώ είμαι ακόμα παιδί. Εσύ είσαι ενήλικας.

Δουλειά. Επαγγελματική αναγνώριση. Θέση. Κοινωνική μόρφωση. Ενδιαφέροντα. Πρόθεση. Κοσμοθεωρία. Προτεραιότητες. Χαρακτήρας.  Τι από αυτά πρέπει να ταυτίζεται με του άλλου για να είναι ο συνδυασμός πετυχημένος? Πόσα από αυτά? Έχει διαφορετικό συντελεστή βαρύτητας το καθένα? Είναι ίδιος αυτός ο συντελεστής για όλους ή πρέπει να ταυτίσεις και να ταιριάξεις και αυτό με τον άλλο? Τι συμβαίνει όταν αλλάζουν συνεχώς οι συντελεστές? Είμαι μπερδεμένη. Δεν μπορώ να βρω τη μαθηματική φόρμουλα που επιλύει όλα αυτά τα προβλήματα. Δεν μπορώ να καταλάβω τι ακριβώς συμβαίνει σε αυτό το πλανητικό σύστημα και η βαρύτητα έχει διαφορετική εφαρμογή σε κάθε αντικείμενο...

Μήπως μετράει το κατά πόσο κάποιοι είναι κενοί μέσα τους...???