Ολίγον ουδέτερα

Ούτε καλά ούτε άσχημα. Ολίγον ουδέτερα τα παρακάτω νέα. Απλώς νέα.

Σήμερα αφού το ξεκίνημα της μέρας μου δεν ήταν το καλύτερο, είπα να πάω και το ΙΚΑ Περιστερίου για δουλειές. Και ναι, τελείωσα γρήγορα και έχω για άλλη μία φορά να πω πως έχω μείνει έκπληκτη με την ευγένεια και την άμεση εξυπηρέτηση. Και δεν είμαι ειρωνική. Χάρηκα χαμόγελα. Μπράβο.

Και αφού πλήρωσα και τη δόση του αυτοκινήτου μου για τελευταία φορά, όχι δεν το ξεχρέωσα, απλά τον άλλο μήνα είμαι πεπεισμένη πως δεν θα έχω λεφτά να την πληρώσω, αλλά εδώ δεν ξέρουμε αν θα υπάρχουμε σαν χώρα αύριο, για τον άλλον μήνα θα σκάσω, γύρισα σπίτι και έφτιαξα έναν κουβά γαλλικό καφέ. :)

Το απόγευμα θα πάω την ανιψιά μου για το πρώτο δοκιμαστικό μάθημα TaeKwonDo στο σύλλογο που πήγαινα κι εγώ. Είμαι πολύ χαρούμενη αλλά έχω και αγωνία για το αν θα της αρέσει γιατί θεωρώ πως είναι εξαιρετική γυμναστική και θα κάνει πολύ καλό στο παιδί μας. Θέλω πολύ να αρχίσει. Και μαζί με αυτήν θέλω να ξανά αρχίσω κι εγώ. Να θυμηθώ τα νιάτα μου...

Οπότε το απόγευμα μου θα είναι χαρούμενο, θέλω να ελπίζω. Έχω ανάγκη από χαμόγελα. Και αντιβίωση. Θα σας ενημερώσω για την εξέλιξη της σημερινής προπόνησης. Και μιας και μιλήσαμε για προπόνηση... νομίζω πως είναι καιρός να μιλήσω για το άθλημα που τόσο λατρεύω, σε αυτό εδώ το blog. Πολύ σύντομα!!! :)