Ποδόσφαιρο

Ποδόσφαιρο! Ομαδικό παιχνίδι αγαπημένο! Χρόνια τώρα! Θυμάμαι στο σχολείο που την ώρα της γυμναστικής παλεύαμε να παίξουμε. Δεν είχαν όλες την ίδια αγάπη για το άθλημα, ωστόσο κάναμε φιλότιμες προσπάθειες και ήμαστε αρκετά κολλημένες με την μπάλα.

Θυμάμαι τον αδερφό μου να προσπαθεί να μου μάθει control και να επιχειρηματολογεί πως για μένα είναι πιο εύκολο καθότι έχω στήθος. Δεν το κατάλαβα πλήρως ποτέ αυτό το επιχειρήμα αλλά μεγάλος αδερφός είναι, σίγουρα κάτι παραπάνω θα ξέρει.

Και μετά θυμάμαι που πήγαινα στα 5Χ5, αρχικά για να μπανίσω γκομενάκια, και στην πορεία για να με λυπηθούν και να μου δώσουν κι εμένα καμία πάσα για το καλό. Και όλα καλά όλα ωραία. Μου αρέσει και να βλέπω αγώνες στην τηλεόραση. Μου αρέσει πολύ. Ειδικά αν είναι καλός ο αγώνας τρελαίνομαι. Ανεξάρτητα από το ποια ομάδα παίζει. Καλά αν σκεφτώ και πως ήταν η ΑΕΚ πριν από χρόνια που χαιρόσουν ομάδα και αγώνα, εντάξει!

Έχοντας λοιπόν και προσωπική πείρα στον τομέα ποδόσφαιρο αλλά και αρκετούς κολλημένους αρσενικούς φίλους μπορώ να βγάλω κάποια συμπεράσματα και να τα μεταφέρω στις φίλες πιο πολύ που δεν αντιλαμβάνονται γιατί είναι τόσο αυτονόητο οι άντρες να προτιμούν το ποδόσφαιρο από τη γυναικεία συντροφιά.

Αρχικά για να μην τα ισοπεδώσω όλα για άλλη μια φορά με τα τρελά συμπεράσματά μου να πω πως αν οι άντρες μπορούν να συνδυάσουν γκόμενες και μπάλα θα το κάνουν. Στην περίπτωση που το πρόγραμμα ζορίζει τότε εξαρτάται η προτίμηση από το πόσο καιρό γνωρίζει ο εν λόγω γκόμενος την γκόμενα. Αν είναι φρέσκο το κυνηγάμε. Αν είναι δεδομένη, δεν πειράζει και αύριο μέρα είναι. Μη χάσουμε και το τσου λου.

Γιατί όμως την προτιμούν? Γιατί όταν βλέπουν ποδόσφαιρο δεν πρέπει να είναι κάπως, δεν πρέπει να κρατάνε χαρακτήρα, δεν πρέπει να δίνουν σημασία μόνο σε ένα αντικείμενο αλλά σε πολλά και κινούμενα. Δεν τους πρήζει κανείς. Δεν καλούνται να συζητήσουν, να πουν τη γνώμη τους για τη σχέση ή να σκεφτούν και να απαντήσουν- λογοδοτήσουν για τις επιλογές και τις πράξεις τους. Γενικότερα η μπάλα είναι γυναίκα, είναι άστατη και ποτέ δεδομένη και αυτό τους τραβάει την προσοχή, δεν έχει στόμα να μιλάει για να τους πρήζει, την θέλουν όλοι και όποιος την κερδίσει είναι ο καλύτερος και φυσικά δεν απαιτεί και δε ζητάει.

Πραγματικά λοιπόν, μπράβο στην μπάλα που τους κέρδισε όλους τόσο εύκολα, μπράβο και στους άντρες που ανάμεσα στις γυναίκες και την μπάλα έκαναν τη σωστή επιλογή. :)
Μπράβο μπράβο μπράβο!
Και μιας και το αναφέραμε, μήπως να κανονίσουμε να κάνουμε οι μπεκάτσες Περιστερίου ένα reunion για να ξαναπαίξουμε ένα ευτυχισμένο παιχνιδάκι, να ιδρώσουμε, να μην μας νοιάζει αν θα είμαστε βαμμένες και με το μαλλί κομμωτηρίου και φυσικά χωρίς αγοράκια!!! :)
Άντε να σας δω... ΑΜΥΝΑ!!!!!